Пресса о нас / 28.09.11

Газета «Звязда» Ірына Саксонава, генеральны дырэктар РУП «Белпошта»: «Паштальён 2011 года павінен быць нават псіхолагам» (№185 за 28 сентября 2011 года)

 - Ірына Ігнацьеўна, якія ў Вас уражанні ад конкурсу?

- Вы сталі генеральным дырэктарам РУП "Белпошта" нядаўна. Ці сутыкнуліся з якімі-небудзь праблемамі на новай пасадзе?

— Нельга сказаць, што я знянацку так, нечакана з імі сутыкнулася. Я да гэтага, па-першае, 7 гадоў прапрацавала на пасадзе намесніка генеральнага дырэктара па эксплуатацыі — гэта значыць, ведала практычна ўсе пытанні, якія звязаны з арганізацыяй сеткі аддзяленняў паштовай сувязі, развіцця паслуг паштовай сувязі, лагістыкі. Акрамя таго, 34 гады стажу ў паштовай галіне таксама аб чымсьці кажуць. Праблемы насамрэч існуюць, аднак не толькі ў пошты Беларусі, але і ў іншых паштовых адміністрацый. Але мы сёння вядзём размову пра беларускую пошту.

Пошта з'яўляецца адным з найбуйнейшых падаткаплацельшчыкаў і працадаўцаў. Вы ведаеце, што ў нас працуе каля 30 тысяч чалавек. Мы змаглі захаваць самую шырокую сетку аддзяленняў паштовай сувязі (3700). Ні адно іншае прадпрыемства не мае такой разгалінаванай сеткі па рэспубліцы. Але ёсць і мінусы, у тым ліку таму, што гэта вельмі вялікія выдаткі: у нас заработная плата займае асноўную частку выдаткаў, у нас вялікі прабег аўтамабіляў. І гэта вельмі дорага, але неабходна, каб выканаць дзяржаўны сацыяльны стандарт, які прадугледжвае пяціразовую дастаўку пошты ў сельскіх населеных пунктах і раёнах і шасціразовую ў гарадах. Кожны дзень нашы аўтамабілі праходзяць 111 тысяч кіламетраў. Гэта вельмі вялікія выдаткі. І, адпаведна, з-за гэтага ў нас даволі невысокая зарплата, асабліва ў паштальёнаў.Таму задач перад поштай шмат. Мы павінны правесці пэўную рэформу: свае нерэнтабельныя падраздзяленні зрабіць рэнтабельнымі. Таму ёсць над чым папрацаваць.

- Зараз цяжкія часы, крызіс. Што будзе з цэнамі, тарыфамі?

— Па-першае, калі казаць пра крызіс, то я павінна зазначыць, што пошта свае грошы заўсёды зарабляла цяжка, бо гэта не толькі практыка нашай краіны, але і многіх іншых краін, у першую чаргу нашых суседзяў па СНД. Пошта выконвае шэраг сацыяльных і дзяржаўных праграм, не зарабляючы на гэтым грошы, таму мы заўсёды свае даходы лічылі, вобразна кажучы, па капейцы. Гэта значыць, сказаць, што вось крызіс выклікаў у нас шок, я не магу, таму што мы ацанілі свае магчымасці і працуем над дасягненнем станоўчага выніку. Ва ўсялякім выпадку, мы да гэтай пары працуем са станоўчым эканамічным эфектам і разлічваем рабіць гэта і далей. У сілу таго, што ўвесь час змяняўся курс валюты мы атрымалі вось такія тарыфы, і, зразумела, будзем іх павялічваць. Але, безумоўна, у разумных межах: мы добра разумеем, што завышаныя звыш меры тарыфы нашых кліентаў адпудзяць. Аднак павышаць мы іх вымушаны, таму што, зразумейце, 30 тысяч чалавек павінны атрымліваць заработную плату. Інакш ніяк.

- Чаму вельмі мала работнікаў-мужчын на пошце?

— Вы правільна заўважылі, бо толькі 15 працэнтаў работнікаў "белпошты" — гэта мужчыны. І сярод паштальёнаў, на жаль, такіх няшмат. А прафесія паштавікоў у нашай краіне традыцыйна жаночая.

- Ёсць "цякучка кадраў" ці ўсё ж такі людзі, калі ўжо прыходзяць, то застаюцца надоўга?

— Справа ў тым, што гэтыя пытанні ўзаемазвязаны: калі ёсць добры заробак — значыць, людзі затрымліваюцца. Калі яны затрымліваюцца — значыць, яны напрацоўваюць нейкія асновы, павышаюць свой прафесіяналізм, а паколькі працуюць прафесіяналы — значыць, вышэй якасць абслугоўвання. Адпаведна, павялічваюцца даходы, а значыць — і зарплата. Гэта такое замкнёнае кола. Мы гэтыя праблемы разумеем і над імі працуем.

- З якімі навучальнымі ўстановамі вы супрацоўнічаеце?

— З Вышэйшым дзяржаўным каледжам сувязі, бо гэта адзіная ў нашай краіне вышэйшая навучальная ўстанова, якая рыхтуе спецыялістаў і інжынераў для паштовай галіны. Іншых у нас няма. Ёсць яшчэ каледжы сярэдняга ўзроўню, якія рыхтуюць для нас аператараў. У нас вельмі цеснае супрацоўніцтва, але мы збіраемся развіваць яго. Таму што паштальён, які раней проста займаўся дастаўкай пісьмаў і газет, сёння павінен аказваць ужо цэлы шэраг дадатковых паслуг, ведаць асновы маркетынгу і псіхалогіі. Таму зразумела, што наш каледж таксама павінен змяняць свае адукацыйныя праграмы і рыхтаваць, напрыклад, не проста інжынераў паштовай сувязі, а спецыялістаў, якія маглі б прадаваць нашы паслугі і даследаваць рынак. У рэшце рэшт мы рыхтуемся да лібералізацыі рынку: зразумела, што будзе канкурэнцыя, і мы павінны быць да гэтага падрыхтаванымі.

- Напярэдадні Сусветнага дня пошты што вы пажадаеце сваім калегам па ўсёй рэспубліцы?

— У першую чаргу здароўя, таму што яно ні для каго не лішняе. А таксама творчых поспехаў, годнай заработнай платы, неабыякавасці, бо, як я ўжо казала, задачы перад поштай стаяць вялікія. І я з поўнай упэўненасцю магу заявіць, што мы гатовы іх вырашаць, таму што ў нас працуюць сапраўдныя прафесіяналы.