Пресса о нас / 21.09.10

Газета «Звязда» З любоўю да абранай справы (№184 за 21 сентября 2010 года)

Ведай нашых!

 Як ужо паведамлялася ("Звязда" 18.09.10), з 15 па 17 верасня на базе адпачынку "Дружба" адбыўся конкурс прафесійнага майстэрства начальнікаў гарадскіх і сельскіх аддзяленняў сувязі, які, несумненна, запомніўся многім. Некаму — бліскучай перамогай, некаму — крыўдным паражэннем. Журы (як прызналася яго старшыня Ірына Ігнацьеўна Саксонава) …шокам, які давялося перажыць, калі падлічвалі сумы балаў, набраныя кожным з канкурсантаў і кожнай з камандаў.

Зрэшты, калі па парадку, то гэты, чатырнаццаты конкурс, без перабольшання, майстроў сваёй справы, пачаўся, як і папярэднія — з вітальных слоў (у тым ліку генеральнага дырэктара РУП "Белпошта" Юрыя Аляксандравіча Комара), з прадстаўлення камандаў. Усе яны былі з выдумкай, з вершамі, з танцамі, да таго ж адно (што варта падкрэсліць) — каманды сталіцы — гучала па-беларуску.

Досыць складаным сёлета ўяўлялася хатняе заданне: паштавікі кожнай з абласцей і горада Мінска павінны былі расказаць пра год якасці на сваім прадпрыемстве. Згадзіцеся, было ад чаго разгубіцца і дзе разгарнуцца, паказаць свае высокія прафесійныя і тэхнічныя магчымасці, акцёрскія здольнасці, гумар…

Карацей — цяжка давялося журы, якому трэба было не проста ўсё гэта бачыць, а яшчэ і ацэньваць, вызначаць, якая з камандаў лепшая: мацнейшымі выглядалі ўсе.

З "экзаменамі" па тэорыі, з выкананнем практычных заданняў было, відавочна, прасцей, бо бліскучыя веды можна адрозніць ад проста выдатных, як і ўзорную працу ад бездакорнай.

— Конкурсы прафесійнага майстэрства на нашым прадпрыемстве ладзяцца штогод, — патлумачыла потым старшыня журы, намеснік генеральнага дырэктара РУП "Белпошта" Ірына Ігнацьеўна Саксонава. — Але падводзячы вынікі сёлетняга, чатырнаццатага, мы ўпершыню сутыкнуліся з тым, што амаль усе ўзнагароды давядзецца аддаць камандзе аднаго, Гомельскага філіяла. Алена Анішчанка, начальнік аддзялення паштовай сувязі (АПС) Чырвоны Бераг-1, што на Жлобіншчыне, стала лепшым і тэарэтыкам, і практыкам. У выніку за ёй першае месца сярод начальнікаў сельскіх (АПС). Другое і трэцяе месца ў яе сябровак па камандзе Марыны Шыдлоўскай з АПС Ціхінічы, што на Рагачоўшчыне, і Алы Пырх з АПС Левашы Рэчыцкага раённага вузла паштовай сувязі. З гэтай жа каманды і Марына Шарай — начальнік АПС-5 г. Калінкавічы, якая паказала бліскучае веданне тэорыі і заняла другое месца сярод начальнікаў гарадскіх паштовых аддзяленняў. Згадзіцеся: журы было ад чаго разгубіцца?!

І не толькі ў гэтым выпадку. У лідары сярод каманд, безумоўна, выйшлі паштавікі Гомельшчыны. Але, скажам так, не… адны. На гэты раз вельмі добра паказала сябе каманда вытворчасці "Мінская пошта". Таму першынство рашылі падзяліць.

Рашыць — лягчэй, а як узнагароджваць, калі кубак прызавы толькі адзін?

Пасля таго як ён быў уручаны капітану каманды гамяльчан (мінчанам паабяцалі аддаць на святочнай вечарыне ў гонар Сусветнага дня пошты), не маглі не спытаць у капітана каманды, намесніка дырэктара Гомельскага філіяла РУП "Белпошта" Марыны Перагуды, як жа ім так пашанцавала?

— Не, не пашанцавала… Гэта іншае, — сказала Марына Антонаўна. — У нас ніколі не было такой моцнай каманды, як сёлета. І вынік — зусім не штудзіраванне, не падрыхтоўка цягам нейкага там апошняга тыдня ці месяца. Гэта — штодзённая праца нашых дзяўчат.

Адна з іх — самая, можна сказаць, тытулаваная — Алена Анішчанка, начальнік аддзялення сувязі Чырвоны Бераг-1. У прафесіі 14 гадоў. Закончыла вучылішча сувязі ў Гомелі, завочна — Віцебскі каледж, працавала паштальёнам, потым аператарам, цяпер — начальнікам.

— Калектыў у нас вельмі добры, малады: чатыры паштальёны, адзін аператар. А я, дарэчы, ужо трэці раз прымаю ўдзел у рэспубліканскім конкурсе… Аднак перамога ўсё роўна была нечаканай!

— Столькі адрэналіну за гэтыя тры дні, столькі эмоцый — не перадаць! — гаварыла і яе паплечніца па п'едэстале — начальнік АПС 74 Мінска Таццяна Сухадольская (першае месца сярод начальнікаў гарадскіх аддзяленняў сувязі)… Я вельмі люблю сваю працу!.. Што ў ёй самае цікавае? Стасункі з людзьмі. Вельмі люблю назіраць за імі, адкрываць нешта новае. Сядзець у кабінеце з паперкамі — гэта не маё. Я пастаянна ў зале — з людзьмі.

І ў адной, і ў другой пераможцы — добрыя сем'і, вырашаныя праблемы з жыллём, таму новыя халадзільнікі ў якасці прызоў вядома ж не пашкодзяць.

Што да іншых узнагародаў, то імі адзначаны вельмі многія: Вольга Шавярэнка (вытворчасць "Мінская пошта"), як лепшы майстар-практык сярод начальнікаў гарадскіх АПС; Тэрэса Васільчык, начальнік АПС Гудагай Астравецкага РВПС за вернасць прафесіі (26 гадоў як ніяк!); Галіна Марчанка — лепшы майстар-практык, намеснік дырэктара Магілёўскага філіяла; Святлана Карнілава і Тамара Цвілевіч — лепшыя паштаведы, начальнікі аддзелаў эксплуатацыі і бяспекі паштовай сувязі адпаведна Мінскага і Віцебскага філіялаў, каманды Мінскага і Гродзенскага філіялаў за творчы, крэатыўны падыход пры падрыхтоўцы хатняга задання, Мінскі — за лепшы дызайн фірменнага касцюма (і ён жа — за перамогу ў конкурсе "Паштовая эстафета")… Лепшым знаўцам прафсаюзнага руху прызнана Святлана Раманоўская, старшыня пярвічнай арганізацыі прафсаюза вытворчасці "Мінская пошта" і галаўнога прадпрыемства РУП "Белпошта"…

Граматамі за волю да перамогі ўзнагароджаная каманда Брэсцкага філіяла (другое месца). На трэцім — Магілёўскі філіял.

Кожны ўдзельнік конкурсу атрымаў да таго ж кветкі і памятныя падарункі ад аб'яднага прафкама прадпрыемства — за ўдзел, за любоў да абранай прафесіі.

Уручыла свае сціплыя прызы і газета "Звязда": прас адзінаму сярод канкурсантаў мужчыну Аляксандру Траццяку (начальнік АПС — 9 г. Слонім), фірменныя чырвоныя кепачкі — сваёй падпісчыцы Таццяне Сухадольскай, Ліліі Матвіец і Вользе Шавярэнцы (вытворчасць "Мінская пошта") за беларускамоўную візітоўку, фірменныя майкі камандзе Віцебскага і Гродзенскага філіялаў, якія на гэты раз, на жаль, у пераможцы не выйшлі… А яшчэ — нашы звяздоўскія календары (у тым ліку на 2011 год) з просьбай перадаць іх усім, хто выпісвае "Звязду" на іх поштах. Разам з нашай удзячнасцю.

— На такіх вось конкурсах, — прызнала старшыня журы Ірына Саксонава, — як нідзе, відавочны рост прафесіяналізму нашых кадраў. Начальнікі аддзяленняў паштовай сувязі, паштальёны, аператары паказваюць усё лепшыя вынікі. І гэта сведчанне таго, што пошта развіваецца, што ў нас ёсць рэзервы. Бо, нягледзячы на значнае развіццё інфармацыйных тэхналогій, рашаючым звяном былі і застаюцца людзі, якія непасрэдна кантактуюць з кліентамі, павышаюць імідж прадпрыемства сваімі ведамі, майстэрствам, узроўнем адукацыі.

Яна, гэта адукацыя, яшчэ пару гадоў таму была, як правіла, сярэдняй альбо прафесійна-тэхнічнай. Цяпер — пераважна сярэдняй спецыяльнай, а то і вышэйшай. Што заканамерна на прадпрыемстве, якое аказвае сваім кліентам каля 50 відаў паслуг…

Дарэчы, у адным з хатніх заданняў быў цікавы рэкламны "ролік". Хлопчык (відаць, вялікі аматар камп'ютарных гульняў) тэлефануе дзяўчынцы. Кажа, прыходзь — пагуляем. Перашкаджаць, маўляў, ніхто не будзе — бабуля на пошту пайшла. Пакуль там пенсію атрымае, нешта купіць, падпіску аформіць… Гэта надоўга.

— Дзіўна, — адказала дзяўчынка, — мая бабуля ўсё гэта робіць не выходзячы з хаты. Паштальён да яе сам прыязджае.

На што хлопчык зазначыў:

— Добра, што мая бабуля пра гэта не ведае.

То на ўсялякі выпадак паведамляем.

Мо таму і ацэньваюцца ім не менш, чым на выдатна?!

Газета «Звязда» (№184 за 21 сентября 2010 года)