Пресса о нас / 31.08.09

Газета «Звязда» Калi ёсць стымул (№161 за 28 августа 2009 года)

Трэба сказаць, што менавiта яны, людзi гэтых прафесiй, складаюць касцяк калектыву, менавiта яны знаходзяцца "на пярэднiм краi" — працуюць з клiентамi: прымаюць безлiч плацяжоў, афармляюць падпiску i дастаўляюць газеты i часопiсы, прадаюць паштоўкi i канверты, адпраўляюць тэлеграмы i пасылкi… Аказваюць жыхарам сталiцы больш за 50 вiдаў паслуг. I кожная з iх, безумоўна ж, вымагае адпаведных ведаў i практычных навыкаў, умення кантактаваць з людзьмi.

Вось гэта (ды яшчэ i, так бы мовiць, у комплексе) i трэба было паказаць падчас конкурсу. Каб перамагчы. Але…

Супала, як патлумачыла начальнiк вытворчасцi "Мiнская пошта" Жанна Васiльеўна Шабека далёка не ва ўсiх:

— Асобныя ўдзельнiцы паказалi проста блiскучыя тэарэтычныя веды: на сто пытанняў далi па 98-99 правiльных адказаў! Але ж iх потым трэба было i падмацаваць — практыкай. Нехта перахваляваўся, нехта разгубiўся i ў вынiку набраў меней балаў…

Пераможцаў, як i трэба было чакаць, вызначалi па суме. Да таго ж ацэньвалi яшчэ i дэвiз, хатняе заданне.

Тэмай яго сёлета абралi крылатае "Жыву ў Беларусi i тым ганаруся!". Таму многiя ўдзельнiцы падрыхтавалi сапраўдныя вiртуальныя экскурсii па найпрыгажэйшых мясцiнах краiны, зазiрнулi ў яе гiсторыю, узгадалi iмёны самых выбiтных людзей, пачынаючы з Ефрасiннi Полацкай i Францыска Скарыны. Знайшоў адлюстраванне ў гэтых "кiнастужках" i дзень сённяшнi — нашы новабудоўлi, нашы МАЗы i "Атланты", нашы паэты i пiсьменнiкi, нашы таленавiтыя дзецi.

Без сумневу — знайшлiся таленты i сярод дарослых — удзельнiкаў конкурсу, бо падчас прэзентацый гучалi свае вершы, свае даклады на тэму моладзь i пошта, гучала прыгожая музыка. А адна з удзельнiц — здзiўляць дык здзiўляць — спачатку вiтала журы, як належыць вiтаць у Беларусi (у нацыянальным касцюме i з хлебам-соллю на вышываным ручнiку), а потым паказала сябе як выканаўца ўсходнiх танцаў. Менавiта яна, аператар аддзялення паштовай сувязi (АПС)-116 Ганна Мiкалаеўна Корбут была адзначана спецыяльным прызам за артыстызм.

Прыкладна гэтыя ж словы пачулi i ад iншых удзельнiц конкурсу:

— Я працую на пошце толькi год. Скончыла каледж сферы абслугоўвання, потым сувязi. У 117-е аддзяленне трапiла па размеркаваннi. Зараз — аператар 1-га класа. На працу заўсёды iду з радасцю, — прызналася Вольга Аляксандраўна Чыжык. — У нас проста цудоўны калектыў, цудоўны начальнiк, яго намеснiк. Мы робiм адну справу i яна нам вельмi падабаецца.

А iнакш, напэўна, людзi не працавалi б тут дзесяцiгоддзямi, а то i ўсё жыццё?! Бо сярод удзельнiкаў была не толькi моладзь, — былi жанчыны, скажам так, сярэдняга веку i нават сталага.

— Мне ўжо за 60, з iх толькi тры гады працую паштальёнам. Да гэтага быў наш "Гарызонт", "Калiбр". Адтуль, з пасады начальнiка ўчастка, пайшла на пенсiю. І ведаеце, дома месца сабе знайсцi не магла, — дзялiлася Святлана Паўлаўна Камiнская. Усё ж жыццё працавала, а тут — села. Ранiцай стаю ля акна i ледзь не плачу — людзi на працу iдуць, да людзей, а што ж я?.. Паглядзела па камп'ютары, дзе маглi б прыняць, вычытала, што патрэбны паштальёны, падумала i прыйшла ў сваё ж 116-е аддзяленне сувязi… Асвоiлася лёгка! Усё падабаецца. Нават заробкi, бо калi хацець i старацца, можна 600 тыс. у месяц атрымлiваць, можна нават больш. Затрымак з зарплатай нiколi i нiякiх. Я заўсёды на людзях, заўсёды з людзьмi. I, не паверыце, сваiх гадоў зусiм не адчуваю — працаваць буду, пакуль не папросяць… сысцi. Вось паглядзiце, я i налета буду ў конкурсе ўдзельнiчаць! Яшчэ i першае месца, можа, займу. Гэта сёлета я разгубiлася…

Сёлета на першае сярод аператараў зусiм нечакана для сябе выйшла (i выйграла музычны цэнтр) Наталля Мiкалаеўна Лагун — АПС-107, на другiм, з уручэннем лiчбавага фотаапарата — Ганна Мiкалаеўна Корбут (АПС-116), на трэцiм — Вольга Аляксандраўна Чыжык (АПС-117, прыз — кухонны камбайн).

Сярод паштальёнаў у лiдарах (прызы, згодна з занятымi месцамi тыя ж) Алена Мiкалаеўна Навiчыхiна (АПС — 107), Наталля Валер'еўна Кохан (АПС-4), Наталiя Анатольеўна Святлова (АПС-114).

Спецыяльнымi прызамi адзначана блiскучае веданне тэорыi, гэткае ж блiскучае — практыкi, лепшы дэвiз i хатняе заданне.

Журы, зазначым, было цяжка. Яшчэ i таму, што пераможцы гэтага конкурсу праз месяц будуць прадстаўляць прадпрыемства на рэспублiканскiм, куды з'едуцца лепшыя аператары, лепшыя паштальёны з усёй краiны. I яно ж не хочацца, каб сталiца ды была ў хвасце? Ёсць жа, ёсць таленты, ёсць сапраўдныя майстры!

I ў астатнiх, згадзiцеся, ёсць стымул, каб iмi стаць.